چاپ

ندای لرستان - یک دکترای روان‌شناختی تربیتی گفت: سبک‌های فرزندپروری ترکیبی از رفتارهای والدین است.
دکتر حسنعلی ویسکرمی اظهار کرد: پس از تولد کودک، خانواده برای یک دوره زمانی طولانی تنها گروهی است که با کودک تماس گسترده‌ای دارد.
وی ادامه داد: به همین دلیل، خانواده نقش عمده‌ای در شکل‌گیری رویکردها، ارزش‌ها و باورهای کودک به عهده دارد و به نوع روابطی که او با عوامل و نهادهای دیگر اجتماعی برقرار می‌کند، تأثیر می‌گذارد.
ویسکرمی اضافه کرد: بنابراین تأثیر خانواده بر خودتنظیمی فرزندان امری بدیهی است.
این مدرس دانشگاه یادآور شد: هر خانواده‌ای شیوه‌ای خاص را در تربیت فردی و اجتماعی فرزندان خویش به کار می‌گیرد. این شیوه‌ها که شیوه‌های فرزندپروری نامیده می‌شوند که متأثر از عوامل مختلف ازجمله عوامل فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و... است.
وی خاطرنشان کرد: سبک‌های فرزندپروری از نظر نظریه‌پردازان شامل مجموعه‌ای از رفتارها که تعیین‌کننده ارتباطات متقابل والد-فرزند در موقعیت‌های متفاوت و گسترده‌ای است و این‌گونه فرض می‌شود که موجب ایجاد یک فضای تعامل گسترده می‌شود.
ویسکرمی گفت: سبک‌های فرزندپروری ترکیبی از رفتارهای والدین است که در موقعیت‌های گسترده‌ای روی می‌دهند و جو فرزندپروری بادوامی را به وجود می‌آورند.