چاپ

ندای لرستان - یک دکترای روانشناسی گفت: زنان معتاد تجربه طرد اجتماعی بیشتری دارند.
دکتر محمدعلی سپهوندی اظهار کرد: در گذشته نه‌چندان دور تلاش برای درک پیش‌بینی، پیشگیری و درمان سود مصرف مواد و بیماری‌های روانی با واژه «چرا» شروع می‌شد.
سؤالاتی از این قبیل که چرا افراد حتی پس از مشاهده پیامدهای مصرف مواد و الکل، به مصرف خود ادامه می‌دهند؟ اما از حدود چند دهه قبل، پژوهشگران توجه خود را با این عبارت نشان دادند:«چرا نه؟».
چرا بسیاری از افرادی که درخطر مصرف مواد هستند هرگز به سراغ آن نمی‌روند؟ چرا بسیاری از افراد که مواد را تجربه کرده‌اند به آن وابسته نمی‌شوند.
وی ادامه داد: عامل مهمی که ممکن است با انواع پیامدهای منفی ازجمله اشکال مختلفی از آسیب‌شناسی روانی، خودزنی و رفتارهای خود زیان‌بخشی ازجمله استفاده از مواد مخدر ارتباط داشته باشد، تجربه طرد اجتماعی است.
طرد اجتماعی عمدتاً به مسائل رابطه‌ای نظیر تضعیف در پیوندهای اجتماعی، تعلق نداشتن، انزوا و گسست از شبکه‌ها و حمایت‌های اجتماعی اشاره دارد.
سپهوندی اضافه کرد: پذیرش و طرد توسط گروه همسالان اثرات عمیقی روی رفتار نوجوانان دارد.
این مدرس دانشگاه گفت: افرادی که احساس می‌کنند موردپذیرش و محبت واقع نمی‌شوند از این محرومیت‌ها، چه واقعی و چه خیالی، به‌شدت آسیب می‌بینند.
وی خاطرنشان کرد: طرد افراد از خانواده و دسترسی نداشتن به فرصت‌های برابر در جامعه، موجب گرایش افراد به فعالیت‌های بزهکارانه ازجمله اعتیاد می‌شود و این امر در تشدید و عود اعتیاد نقش مهمی را ایفا می‌کند.
این کارشناس اظهار کرد: نتایج تحقیقات پژوهشگران نشان می‌دهد که در میان زنان معتاد تجربه طرد اجتماعی به‌طور قابل‌توجهی با تعداد بیشتری از شرکای جنسی همراه است.