ندای لرستان -
خرم آباد - 70 روز از سیل فروردین ماه گذشت و اکنون هنوز رونق به بازار پلدختر برنگشته و در مقابل مغازه ها تنها کودکانی را می بینی که در دمای بیش از 40 درجه در حال بازی هستند.
به گزارش ایرنا سیل دوازدهم فروردین سال جاری سبب تخریب کامل سه هزار خانه و خسارت به هشت هزار واحد مسکونی شهری و روستایی شهرستان پلدختر شد.
همچنین سیل 550 میلیارد تومان به بخش کشاورزی پلدختر آسیب زد و به تعداد زیادی از واحدهای تجاری خسارت کلی و جزئی وارد کرد.
جدای از مسائل مالی، مسائل روحی و روانی گریبان گیر سیلزدگان لرستانی شده است، مسائلی که اگر توجه نشود ممکن است تبعات اجتماعی را به دنبال داشته باشد.
پس از گذشت 70 روز از سیلاب ویران کننده پلدختر، زمانی که از هر سوی وارد این شهرستان می‌شوی بسیاری از نشانه‌ها، گویای وضعیت غیر عادی مردم است.
محمد رضا جوان 38 ساله می‌گوید تاکنون هیچ کمکی به ما نشده و برای تأمین هرقلم از وسایل زندگی مان تلاش می‌کنیم و با هزینه‌های شخصی امکانات را فراهم کرده‌ایم.
او می‌گوید برای واحدهای تجاری هیچ‌گونه تسهیلاتی در نظر نگرفته‌اند و معتقدند هیچ‌گونه مصوبه‌ای برای این واحدها در نظر گرفته نشده است.
رضا، کاسبی که در خیابان انقلاب شمالی پلدختر زمانی قصابی داشت می‌گوید برای تعطیلات عید نوروز 250 میلون تومان انواع گوشت تهیه کرده بودم که سیل همه را با خود برد.
او می‌گوید بیش از 600 میلیون تومان بدهکار است که طلبکاران هم با تماس‌های مکرر خواهان دریافت طلبشان هستند.
رضا معتقد است تنها با پنج میلیون تومان وام بلاعوض برای واحدهای مسکونی چگونه می‌شود این همه خسارات و زیان را جبران کرد.
او می‌گوید با گذر در معابر شهری پلدختر متوجه خواهید شد که دیگر گل و لای ناشی از سیل وجود ندارد اما گرد و خاک به جا مانده از آن مشکلات تنفسی را برای مردم بوجود آورده است.
رضا می‌گوید فقط نیروهای مردمی گل و لای ناشی از سیل را پاک کردند و رفتند و خیال کردند مشکلات برطرف شده است و مسئولین معتقد بودند که شرایط مان بهتر می‌شود اما هنوز این وضعیت تغییر نکرده است.
حسین که گویی دنیا برایش به آخر رسیده با صدایی بغض آلود می‌گفت تا سیاسی بازی مانده هیچ‌گونه کاری برای مردم بیچاره فقیر نمی‌کنند، وسایل اهدایی به برخی‌ها می‌رسد که خودشان می‌خواهند.
او معتقد است به یکی از منازل در منطقه‌ای از شهر سر زده که بیشتر از 300 میلیون تومان وسایل اولیه زندگی را انبار کرده است.
آقای جودکی مردی مسن که همه با احترام نام او را می‌بردند می‌گفت به مناطقی که حتی یک قطره آب وارد منازلشان نشده بود کمک شده است، سیلزدگان واقعی مشغول پاک کردن گل و لای بودند که حتی یک وسیله نصیبشان نشد.
یکی دیگر از شهروندان پلدختری که بین هر کلماتش ناسزایی جاری می‌شد از عملکرد مسئولان به شدت انتقاد می‌کرد و می‌گفت مغازه دارم و اکنون بیکارم و هیچ کاری نمی‌توانم کنم و به دلیل اینکه تجاری هستم دفترچه سیل در اختیارمان نمی‌گذارند، ضایعات مغازه را برای خرجی خانه فروخته‌ام.
یکی دیگر از شهروندان می‌گفت قسمتی از شهر ساکن هستم که هیچ‌گونه آسیبی به منزلمان وارد نشد اما هر روز اقوام سیلزده مان را در خانه خود جای داده بودم و باید به من کمک کنند چون که بسیاری از درآمم صرف این موضوع شد.
او می‌گفت: سد بالادست پلدختر را باز کردند و حتی یک عذرخواهی هم نکردند آنها باید جوابگو باشند چراکه آب تا سقف خانه‌هایمان آمد و هیچ موقع این آب باران تا سقف بالا نمی‌آید.
مسئولان به گزاف آمار داده‌اند که از بحران خارج شده‌ایم و دیگر کمکی به ما نمی‌شود.
حسین موسوی جوان 38 ساله معتقد است مسائل مالی به کنار بیشتر مردم به نارحتی روحی و روانی دچار شده‌اند، شهر فقیر بود با این وضعیت فقیرتر هم شد.
او می‌گوید به مشکلات پوستی دچار شده‌ایم و هزینه درمان نداریم، تنها یک وام پنج میلیون تومانی بلاعوض داده‌اند وسایلمان از بین رفته است و نمی‌توانیم جایگزین کنیم.
او معتقد است یک منزل با پنج میلیون ریال کامل نمی‌شود و هرگاه به مسئولین بنیاد مسکن مراجعه می‌کنیم می‌گویند اگر این مبلغ را ندهیم می‌خواهید چکار کنید.
3210
محمد یاراحمدی خبرنگار ایرنا لرستان