ندای لرستان - یک کارشناس ارشد محیط زیست گفت: هر اندازه هزینه در مدیریت آب لرستان شود قطعا خوزستان را از خطر سیل نجات میدهد.
ایمان شرفیزاد در گفتوگو با خبرنگار ایسنا منطقه لرستان، اظهار کرد: سیل این روزهای استان لرستان علاوه بر گرفتن جان تعدادی از هموطنان باعث خسارات زیادی به زیرساخت‌ها و شستن حجم بسیار بالایی از خاک با ارزش استان شد بنابراین باید از این اتفاق درس گرفت و چراغ راه آینده قرار داد.
وی اضافه کرد: در وهله اول، برنامه ریزی کشور باید بر اساس تفکر یکپارچه نگر مبتنی بر آمایش سرزمین باشد و بستر آن حوزه آبخیز بوده و محدوده سیاسی استانها نباشد.
شرفیزاد خاطرنشان کرد: در مورد لرستان با توجه به قرار گرفتن آن در دو حوزه آبخیز کرخه و دز برنامه ریزی استانهای خوزستان، ایلام، لرستان، کرمانشاه و همدان باید بسیار هماهنگ باشند و از این وضع کنونی که لرستان همیشه قربانی مدیریت سازهای منابع آب و انتقال آب بین حوزهای وزارت نیرو در استانهای دیگر شده است دوری کرد.
این کارشناس ارشد محیط زیست ادامه داد: همچنین با عنایت به شرایط خاص و بسیار شکننده زاگرس، داشتن تنوع اقتصادی و ایجاد معیشت پایدار بدون کمترین وابستگی به آب و خاک مورد توجه قرار گیرد.
وی سهم بخش کشاورزی لرستان از تولید ناخالص ملی را حدود 14 درصد و در اشتغال حدود 20 درصد عنوان کرد و گفت: این اعداد در استان بسیار بیشتر بوده و عملا فشار بسیار زیادی بر منابع آب و خاک این منطقه است.
شرفیزاد با تاکید بر اینکه احداث راههای ارتباطی، خطوط انتقال انرژی، ساخت و سازها و ابنیه فنی در اماکن باید با کمترین ریسک و دور از حریم و بستر رودها، همچنین در نظر گرفتن شرایط اکولوژیکی منطقه و توجه به دوره بازگشت سیل باشد، بیان کرد: توجه بسیار زیاد به حفظ و احیای جنگلها و مراتع، آبخیزداری و آبخوانداری و مدیریت آب با مشارکت جوامع محلی مهم ترین راهکارهای پیشگیری از سیل هستند.
این محقق با اشاره به اینکه لرستان داری حدود 12 میلیارد مترمکعب رواناب خروجی با فرسایش سالانه بسیار شدید بوده که از این مقدار حدود 8 میلیارد مترمکعب آب تولید شده در استان است، اظهار کرد: این در حالی است که میزان مزارع آبی استان از متوسط کشوری بسیار کمتر بوده و برای توسعه استان با راندمان استفاده کنونی بیش از 2 میلیارد مترمکعب آب در سال نیاز است که هم اکنون در صورت اتمام همه سدها و ایستگاههای پمپاژ استان حدود 500 میلیون متر مکعب آب استحصال میشود.
وی با بیان اینکه در سطح کشور سالانه به 20 تا 40 میلیارد مترمکعب آب نیاز بوده که تاکنون 80 میلیارد مترمکعب مخزن ساخته شده است، ادامه داد: متاسفانه این مقدار بیش از دو برابر مورد نیاز کشور است(با میزان آب مورد نیاز و آب استحصال شده در استان مقایسه شود).
شرفیزاد گفت: باید توجه داشت که وقتی صحبت از ایجاد سد در لرستان میشود بسیار متفاوت از سدهای بزرگی مثل دز و کرخه است، به عنوان مثال ظرفیت سد مروک
دورود کمی بیش از 100 میلیون مترمکعب است بنابراین سدهای استان بیشتر در راستای تامین آب شرب پایدار شهرها و مباحث آبخیزداری هستند در حالی که حتی اجازه ساخت سدهای با ظرفیت یک میلیون مترمکعب در استان را نمیدهند.
شرفیزاد اضافه کرد: این روزها بحث در مورد افزایش ارتفاع سد دز است در حالی که باید پرسید چرا وقتی یک سوم مخزن سد از رسوبات پر شده و جوابگوی حجم آب ورودی نیست توجهی به مدیریت رواناب در بالا دست نمی شود؟!
این پژوهشگر با طرح این مسئله که آیا بهتر نیست هزینه افزودن به ارتفاع سد صرف مسائل آبخیزداری در بالادست و جلوگیری از ایجاد رواناب و فرسایش خاک شود؟ افزود: همچنین آیا جز این است وقتی سد بسیار بزرگی در ابتدای ورود آب به استانی ساخته شده فرد به اطمینان وجود این سدها به خود اجازه تجاوز به بستر رودها داده و عرض آنها را به شدت کاهش میدهد؟
وی تصریح کرد: به راستی کدام سیلاب باعث زیر آب رفتن بیش از 100 هزار هکتار از مزارع خوزستان شده و نیم میلیون نفر در شهر و روستاهای بسیاری مجبور به تخلیه خانه و کاشانه خود شده و بیشتر زیرساخت‌ها به زیر آب رفتهاند؟
شرفیزاد بیان کرد: آیا دو رود بزرگ کرخه و کارون تاکنون سیلابهای گستردهتر از این نداشته و وجود آثار تاریخی خوزستان گواهی بر این ادعا نیستند؟ چطور وقتی خروجی یک سد از ورودی آن بیشتر بوده این سد پایین دست را از سیلاب نجات داده است؟ آیا مخازن طبیعی مثل تالاب هورالعظیم، شادگان و... با ظرفیت 12 میلیارد مترمکعب برای جمع آوری آورد سیلاب کافی و راهی برای خلاصی از بخش وسیعی از ریزگردها نبودند؟!
این کارشناس ارشد محیط زیست اظهار کرد: آیا باید صدها کیلومتر از منشاء تا سدها را بدون هیچ برنامه مدیریتی آبخیزها را رها کرد و فقط شاهد خسارات انسانی و طبیعی سیلاب بود تا آب با حجم بینهایتی از خاک به پشت سدها برسد؟!
وی بیان کرد: بنابراین با توجه به اینکه این حجم از رواناب از صدها دره به وجود میآید هراندازه هزینه در مسائل آبخیزداری و مدیریت آب در لرستان شود قطعا خوزستان را از خطر سیل نجات میدهد. گذشته از تمامی این مسائل با توجه به توپوگرافی و شرایط اقلیمی خاص لرستان باید استان از نظر تجهیزات هواشناسی، امدادی و لجستیکی بسیار تقویت شود.
انتهای پیام