چاپ

ندای لرستان - نماینده ولی‎فقیه در لرستان با بیان این‌که گناه، مانع رشد انسان در تمام جنبه‌ها به‌ویژه مانع رشد اقتصادی است، گفت: امام علی(ع) فرموده است: «به خدا قسم هیچ ملتی از آغوش ناز و نعمت زندگی گرفته نشد، مگر به‌واسطه گناهانی که مرتکب شدند؛ زیرا خداوند هرگز به بندگانش ستم روا نمی‌دارد».
به گزارش ایسنا منطقه لرستان، آیت‌الله سیداحمد میرعمادی، اظهار کرد: یکی‌از مهم‌ترین موانع رشد اقتصادی، گناه و دوری از یاد خداست.
وی با بیان این‌که گناه آثار فراوانی در زندگی فردی و اجتماعی انسان می‎گذرد، افزود: یکی‌از آثار مهمی که گناه در زندگی انسان می‎گذارد از بین رفتن نعمت‌هایی است که خداوند متعال به انسان عطا فرموده است.
گناه، مانع رشد اقتصادی است
آیت‌الله میرعمادی با بیان این‌که گناه، مانع رشد انسان در تمام جنبه‌ها به‌ویژه مانع رشد اقتصادی است، ادامه داد: امام علی(ع) فرموده است: «به خدا قسم هیچ ملتی از آغوش ناز و نعمت زندگی گرفته نشد، مگر به‌واسطه گناهانی که مرتکب شدند؛ زیرا خداوند هرگز به بندگانش ستم روا نمی‌دارد.(نهج‌البلاغه، خطبه 178)
این مفسر قرآن‌کریم عنوان کرد: خدای متعال در قرآن‌ کریم یک نمونه عینی ذکر می‎کند که گناه، مانع رشد اقتصادی است و در آیه 112 سوره نحل با این مضمون «وَضَرَبَ اللّهُ مَثَلًا قَرْیَهً کَانَتْ آمِنَهً مُّطْمَئِنَّهً یَأْتِیهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن کُلِّ مَکَانٍ فَکَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللّهِ فَأَذَاقَهَا اللّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا کَانُواْ یَصْنَعُونَ » فرموده است: «و خدا شهرى را مثل زده است که امن و امان بود [و] روزیش از هر سو فراوان می‎‏رسید پس [ساکنانش] نعمت‌هاى خدا را ناسپاسى کردند و خدا هم به‌سزاى آن‌چه انجام می‎‏دادند طعم گرسنگى و هراس را به [مردم] آن چشانید».
وی ادامه داد: در این آیه شریفه، نکات فراوانی وجود دارد ازجمله: امام صادق(ع) فرمود: «این شهر، مربوط به گروهی از بنی‎اسرائیل بوده که زندگی مرفه‌ای داشتند؛ لیکن بر اثر گناه و کفران نعمت دچار رکود اقتصادی شدند تا جایی‎که مجبور شدند غذاهای آلوده را بخورند.خداوند این قریه را مثال زد تا درس عبرتی برای همگان باشد».(تفسیر نورالثقلین، ج 3، ص 91)
نماینده ولی‌فقیه در لرستان بیان کرد: از این آیه شریفه استفاده می‎شود که ساکنان این شهر هم از امنیت پایدار بهره‌مند بودند و هم از رشد و وفور اقتصادی؛ اما وقتی گناه کردند و کفران نعمت نمودند، هم ناامنی به سراغشان آمد و هم دچار ترس شدند و هم به فقر و رکود اقتصادی مبتلا گشتند.
زوال نعمت
میرعمادی با بیان این‌که روایات فراوانی داریم که دلالت می‎کند گناه و دوری از یاد خدا موجب زوال نعمت می‎شود، اضافه کرد: امام علی(ع) فرموده است: «سبب از بین رفتن نعمت‌ها، کفران نعمت است».(غررالحکم، ص 323) و امام صادق(ع) فرموده است: «همانا انسان گناهی را مرتکب می‎شود با آن گناه رزق و روزی او دفع می‎شود (و دچار رکود اقتصادی می‌گردد)».(کافی، ج 2، ص 96).
وی گفت: یکی‌از سنت‌های الهی آن است که رشد اقتصادی، مشروط به دوری از گناه و رعایت ایمان و تقوا است؛ خدای متعال در آیه 96 سوره اعراف با این مضمون «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ وَلَکِن کَذَّبُواْ فَأَخَذْنَاهُم بِمَا کَانُواْ یَکْسِبُونَ» در این رابطه فرموده است: «و اگر مردم شهرها ایمان آورده و به تقوا گراییده بودند قطعا برکاتى از آسمان و زمین برایشان می‎‏گشودیم ولى تکذیب کردند پس به [کیفر] دستاوردشان [گریبان] آنان را گرفتیم».
امام جمعه خرم‎آباد بیان کرد: قرآن، ایمان و تقوا را عامل رشد اقتصادی می‎داند و در مقابل، کفران نعمت و اعراض از خدا، طغیان، ظلم و ستم، خوردن مال دیگران، اسراف، کم‌کاری، بداخلاقی و ... را مانع رشد اقتصادی می‎داند.
رابطه تقوا با رشد اقتصادی
وی افزود: بر اساس آیات قرآن یک رابطه عمیقی بین گناه و کفران نعمت با رکود اقتصادی و بین ایمان و تقوا و یاد خدا با رشد اقتصادی وجود دارد.اگر در جامعه‌ای گناه صورت گیرد، برکت از اقتصاد و زندگی آن جامعه برداشته می‌شود.
این کارشناس مذهبی با بیان این‌که فقر اقتصادی و ناامنی اجتماعی، از نشانه‌های بی‌اعتنایی جامعه به ارزش‌های دینی است، گفت: آیه 96 سوره اعراف و 112 سوره نحل درس عبرت و هشداری است برای همه افراد و ملت‌هایی که غرق در نعمت‌های الهی هستند، لیکن با کفران نعمت و دوری از یاد خدا و با اسراف و تبذیر گرفتار فقر و فلاکت می‎شوند.همچنین هشداری است به آن‌ها که همیشه نیمی از غذای اضافی خود را به زباله‌دان‌ها می‌ریزند و هشداری است به آن‌ها که برای سفره‌ای که سه یا چهار نفر میهمان بر سر آن دعوت شده است، معادل غذای بیست نفر از غذاهای رنگین تهیه می‎بینند و حتی باقی‌مانده آن‌را به مصرف انسان‌های گرسنه نمی‎رسانند و هشداری است برای کسانی‎که اسراف و ریخت و پاش می‎کنند و این عمل را برای خود فخر می‌دانند.
انتهای پیام