چاپ

ندای لرستان- در ادامه این مطلب آمده است:سال‎هاست که از آخرین صدور کارت خبرنگاران استان توسط خانه مطبوعات مرکز می‌گذرد، صدور مجوزهای بی‎حساب رسانه پای بسیاری را به مطبوعات کشانده است.
بسیاری حتی از اصول اولیه‎ی خبرنگاری مطلع نیستند اما خود را خبرنگار می‌دانند.
شاید یکی از دلایلی که ضرورت وجود یک تشکل را برای ما در کنار خانه‎ی مطبوعات استان که همیشه مصائب خود را داشته، همین بلبشوی رسانه است.
اما در آخرین ماه‌های خانه‎ی مطبوعاتی که من در آن عضو بودم با معاونت فرهنگی استان(دکتر بسطامی) جلساتی ذیل همین نابسامانی‌ها گرفتیم و برای بسامان کردن شرایط موجود، ایشان برنامه‌هایی داشتند که منجر به تشکیل کارگروهی شد، متشکل از کارشناس مطبوعاتی اداره کل ارشاد، نماینده خانه مطبوعات(که من به نمایندگی حاضر شدم) و چند نفر از پیشکسوتان عرصه‎ی رسانه، در این کارگروه یک به یک پرونده‎ی اهالی رسانه بررسی شد جلسات مکرری با وسواس زیاد گرفتیم و قرار بر این شد که طی دو مرحله به سطح‎بندی اهالی رسانه استان بپردازیم.
در ابتدا به تفکیک اهالی رسانه به‎شکل عموم پرداخته شد، در این مرحله بازاریاب و خبرنگار، مدیرمسئول و سردبیر مشخص می‌شد که حداقل‌ترین ماحصل آن، حفظ شأن خبرنگار به‎عنوان کنشگری چالشی و پرسش‌گر بود نه تداعی‎کننده‎ی کارت هدیه برای مدیران ادارات.
به هر حال طی دو فصل پرونده‌ها بررسی شد کسانی که هویت خبرنگاری‌شان برای جمع محرز بود و کسانی که برای اثبات خبرنگاری نیازمند آزمون بودند که خروجی آن 33 نفر خبرنگار و بالغ بر هفتاد نفر مدیرمسئول و سرپرست‎های استانی بود.
تعداد 103 نفر از دویست و پنجاه نفر مدعی این عرصه از اولین صافی گذشتند.
برای تک تک آنها کارت از جانب اداره کل ارشاد صادر شد، چاشنی این مراحل به حق عشق و علاقه‎ی وصف‎ناپذیر دکتر بسطامی بود با آنکه راجع‎به خانه‎ی مطبوعات آن زمان، اختلاف نظر داشتیم.
چشم‎انداز و توالی برنامه ایشان به این شکل بود که پرونده‎ی بررسی خبرنگاران باز بماند تا هر کسی در هر زمانی با ارائه‎ی مدارک به این حلقه بیاید و پس از آنکه این حلقه شکل گرفت قرار بر این بود چند نفر از اساتید کشوری عرصه رسانه به استان دعوت شود و کارگاه‌های آموزشی و آزمون تعیین سطح از همگان گرفته شود تا سره و ناسره بیش از پیش معین شوند و خبرنگاران خبره از خبرنگاران عادی تمیز شود.
اما دولت مستعجل‌شان به انجام این مهم نرسید و اصلاحات مدیر محور ایشان نیز مانند بسیاری از اصلاحات تاریخ ایران بی‎سرانجام ماند.
ما هیچکدام به این نیندیشیدیم که اصلاح امور، خاصه در لرستان یک اتفاق دوری‌ست نه خطی، همیشه پس از طی مسیری دوباره به نقطه آغاز می‌رسیم و امروز می‌بینم که در نقطه صفر آغازیم.
با این تفاوت اینسو و آنسو کارت‌های خبرنگاری را دست کسانی می‌بینیم که هیچ نسبتی با رسانه ندارند.