چاپ

ندای لرستان - یک دکترای زبان و ادبیات فارسی گفت: مولوی در اشعار خود بعد روحی انسان را بر بعد جسمانی او ترجیح داده است.
دکتر علی فتح‌الهی اظهار کرد: مولوی در قرن هفتم هجری با استفاده از فرهنگ اسلامی و قرآنی شناخت نام و کاملی از انسان و نیازهای او داشته است.
وی ادامه داد: مولوی برای انسان چهارگونه ارتباط با خداوند، خویشتن، جهان پیرامون و همنوعان خود قائل است.
این مدرس دانشگاه افزود: مولانا نه تنها سالکی شادکام، بلکه عارفی غم‌ستیز است که آدمیان را از حضور و نمود رذیلت‌هایی مانند خودنمایی، تکبر و زیرکی حسابگرانه در زندگی، تحذیر می‌دهد.
وی خاطرنشان کرد: مولوی بعد روحی انسان را بر بعد جسمانی او ترجیح داده و حقیقت وجود انسان را اندیشه، بصیرت و عقلانیت قلمداد می‌کند.
فتح‎الهی گفت: مولوی برای کلام موثر ویژگی‌های متعددی مانند دل‌انگیزی، خردمندانه بودن، صداقت در سخن ذکر کرده است.
این مدرس دانشگاه خاطرنشان کرد: مولانا عوامل اثربخشی کلام را به دلنشین بودن، عقلانیت، صداقت، اشتیاق و مقبولیت و از طرف دیگر به شوق و پذیرش مستمع نیز ربط می‌دهد.