ندای لرستان -
بروجرد - زورگیری به عنوان پدیده ای نوظهور در سال های اخیر در برخی از نقاط کشور دیده شده و شهر
بروجرد نیز از این پدیده ناهنجار و ضد اجتماعی بی نصیب نمانده است.
مهمترین پیامد زورگیری در جامعه نبود احساس امنیت است، امنیتی که هزاران شهید و جانباز خون دادند تا در کشور برقرار باشد، غافل از اینکه از درون خود زمینه ساز ناامنی شدیم.
این روزها که وارد شب های طولانی پاییز شده ایم، مقوله امنیت در اثر زورگیری و یا به نوعی خفت گیری در سطح شهر
بروجرد تحت الشعاع خلوتی خیابان ها قرار گرفته و گاها دیده می شود برخی جوانان که سابقه تربیت درستی ندارند با عبور از کوچه پس کوچه ها جلوی عابران را گرفته و با تهدید چاقو خواستار خالی شدن جیب هایشان می شوند.
جوانان 18 تا 25 ساله ای که امروز شغل خفتگیری را پیشه خود کرده اند، گاها مقابل مقاومت عابران با استفاده از چاقو خراشی در بدن افراد بیگناه وارد کرده و همه وسایل همراه آنها را می برند.
در برخی مواقع طعمه این خفت گیران دختران جوان و یا دانش آموزانی هستند که هنگام بازگشت از کلاس های مختلف درس راهی خانه هستند، دانش آموزانی که قربانی تربیت ناهنجار افرادی می شوند که تربیت آنها خود با هزار سوال بی جواب همراه است.
وجود این زورگیری ها موجب شده تا بعضا شاهد حمل سلاح سرد از سوی برخی دانش آموزان که مشکل خانوادگی یا تربیتی ندارند، باشیم و علت حمل این سلاح سرد را دفاع از خود در برابر اراذل و اوباش و تهدید آنها عنوان می کنند.
سلاح سردی که به هر دلیل در دست گرفته شود کاری خلاف و خواسته و ناخواسته وسیله جرم و جنایت محسوب خواهد شد.
با نگاهی به صفحات حوادث روزنامه‌ها و پایگاه های خبری در 10 سال اخیر همواره خبری در مورد زورگیری دیده می شود، موضوعی که در دهه های 60، 70 و حتی 80 کمتر شاهد آن بودیم.
افزایش زورگیری نیازمند تأمل در شرایط اجتماعی است که موجب این پدیده شده و مسئولان امنیتی باید هر روز بیشتر از قبل در ایجاد امنیت به عنوان بزرگترین وظیفه خود و حق طبیعی مردم اهتمام داشته باشند.
زورگیری از رانندگان خودروها و تاکسی ها و زورگیری از عابران پیاده همه و همه ریشه در رواج سلاح سرد و گرم در جامعه، اعتیاد، بیکاری جوانان و عدم تربیت صحیح در محیط خانواده دارد.
رها کردن جوان از سوی خانواده بعد از بزرگ شدن و نشست و برخاست جوان با دوستان ناباب و عدم نظارت صحیح والدین بر رفت و آمدهای آن موجب شیوع و رواج ناهنجاریهای اجتماعی از جمله اعتیاد، سرقت و زورگیری خواهد شد.
زمانی که خشونت در جامعه به یک ارزش تبدیل شود، با پایین آمدن هزینه تمسک به خشونت و عادی شدن آن در جامعه مواجه و از یک سو موجب افزایش خشونت و نیز بی‌تفاوتی عمومی در برابر ارعاب خواهد شد.
قتل با سلاح سرد درصد زیادی از قتل های سالانه را تشکیل می دهد، پلیس آگاهی می گوید نزدیک به 40 درصد از قتل ها با چاقو، دشنه، شمشیر یا قمه به وقوع می پیوندد البته بخش زیادی از این قتل ها نیز تعمدی نیست.
براین اساس برخی مسئولان می گویند اگر کسی سلاح با خودش حمل نکند جلوی بسیاری از قتل های غیرتعمدی که براساس عصبانیت و خشم لحظه ای است، گرفته می شود.
زورگیری مشکلی است که جوانان ایرانی با آن درگیر هستند، علل عمده درگیر شدن آنها در این جرم، افزایش بیکاری و اعتیاد در قشر جوان ، فقدان مراکزی برای تجمع بدون هزینه، افزایش ترک تحصیل و افت توان مالی خانواده‌ها در حمایت جوانان خود است.
اگرچه ممنوعیت سلاح گرم قدمت زیادی دارد و سخت گیرانه است اما هنوز هم قتل هایی با سلاح گرم در کشور رخ می دهد و بازدارندگی چنین قوانینی بسیار ضعیف است.
در کنار لزوم وجود این قوانین باید عوامل استفاده از سلاح سرد را از میان برداشت و به زیربنا پرداخت در غیر این صورت همه چیز بر جای خود باقی خواهد ماند.
با این تفاسیر به نظر می رسد موضوع استفاده از سلاح سرد و قتل و جراحت بر اثر آن ساده نیست. هماهنگی میانِ قانون، فرهنگ و رفع مشکلات مختلف شاید راهی برای کاهش استفاده مردم از سلاح سرد باشد، در غیر این صورت شاید باز هم باید هر روز که اخبار را می خوانیم، ببینیم که جوانی در گوشه دیواری بدون دلیل با سلاحی سرد به قتل رسیده است.