چاپ

ندای لرستان - یک محقق تحقیقات گیاه‌پزشکی گفت: واریته‎ها، نژادها و ارقام گردوهای ایران از نظر گیاه‌شناسی هنوز کاملاً مشخص نشده است.
حامد نظری در گفت‎وگو با خبرنگار ایسنا منطقه لرستان، گردو را با نام عمومی WALNUT از خانواده گردوئیان (JUGLANACEAE) بوده و مهم‌ترین جنس آن را JUGLANS عنوان کرد و افزود: این درخت زیبا و سایه‌افکن به‌عنوان درخت زینتی نیز به‌کاررفته و در مناطق معتدل دنیا رشد و پرورش می‌یابد.
وی معروف‌ترین اعضای این رده را گردوی سیاه (Juglans nigra) متعلق به شرق آمریکای شمالی و گردوی ایرانی یا معمولی (Juglans regia) دانست و ادامه داد: این درخت بومی بالکان در جنوب شرقی اروپا، مرکز و جنوب غربی آسیا تا هیمالیا و جنوب غربی چین است و این دو گونه از نظر چوب قابل‌توجهی که دارند، دارای اهمیت هستند.
نظری تصریح کرد: تمامی گردوهایی که در نقاط مختلف گردو خیز ایران وجود داشته و بهره‌برداری می‌شوند، از گونه گردوهای معمولی هستند که واریته‎ها، نژادها و ارقام این گردوها از نظر گیاه‌شناسی هنوز کاملاً مشخص نشده است.
این کارشناس ارشد بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان این گونه‎ها را شامل گردوی کاغذی، سنگی (همدان و تویسرکان)، ماکوئی، سوزنی، نوک کلاغی، ضیاءآبادی و غده قز، آذربایجان، همدان و تویسرکان، میوه خوشه‎ای، گلابی، سبزوار، آمیخته خراسان، مازندران، شهمیرزاد و سمنان و شاهرود، کردستان، فارس، قزوین و طالقان، بافت کرمان و جبال بارز و جنوب البرز برشمرد.
وی شایع‎ترین بیماری این درخت را آنتراکنوز گردو اعلام کرد و گفت: این بیماری که به آن لکه سیاه گردو هم گفته می‌شود لکه‎های قهوه‎ای تا سیاه‌رنگی روی برگ به وجود می‎آورد که گسترش این لکه‎ها موجب کاهش سطح سبز برگ‎ها می‌شود.
نظری تصریح کرد: در ادامه غذاسازی درخت به‌شدت کاهش می‌یابد. همچنین برگ درخت بیمار، زودتر از موعد خزان می‌کند و با کاهش ذخیره‌سازی غذایی، تولید میوه برای سال آینده کاهش‌یافته و درخت آلوده برای مقابله با سرمای زمستانه مقاومت کافی نخواهد داشت. نبودن ذخیره غذایی کافی درخت را ضعیف کرده و در مقابل آفات و عوامل بیماری‌زای دیگر نیز حساس می‌کند. همچنین ادامه و توسعه بیماری در سال‌های بعد موجب ضعیف شدن و کم شدن طول عمر درخت می‌شود.
این محقق به روش‎های پیشگیری و مدیریت بیماری آنتراکنوز نیز اشاره کرد و گفت: با توجه به اینکه آلودگی اولیه در اثر انتقال عامل بیماری از روی برگ‎های ریزش کرده و سرشاخه‎های آلوده سال قبل صورت می‌گیرد بنابراین بهترین و ساده‎ترین روش، جمع‌آوری و از بین بردن برگ‎ها و سرشاخه‌های آلوده در فصل پاییز و اواخر زمستان است.
وی ادامه داد: همچنین استفاده از نهال‎های سالم، مرغوب و دارای گواهی بهداشتی جهت احداث باغ‎‌های جدید توصیه می‌شود.
نظری بیان کرد: بیماری آنتراکنوز سطح سبز را به‌شدت پایین می‎آورد بنابراین پس از انجام آزمایش خاک و برگ، تقویت متعادل درخت با کودهای آلی و شیمیایی ضروری است و باید از انجام آبیاری غرقابی و کرتی خودداری کرد زیرا باعث افزایش رطوبت نسبی باغ شده و گسترش بیماری را به دنبال خواهد داشت.
این پژوهشگر با تأکید بر اینکه کنترل علف‎های هرز به‌منظور کاهش رطوبت باغ ضروری است، اظهار کرد: روش شیمیایی برای کنترل بیماری به دلیل وسیع بودن تاج درخت گردو بسیار مشکل بوده و به‌عنوان آخرین راه‌حل و درصورتی‌که سایر روش‌های مبارزه جوابگو نباشد، توصیه می‎شود.
وی خاطرنشان کرد: درختانی که از توان رشدی بالا و قدرت بیشتری برخوردار باشند، کمتر تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرند، بنابراین در خزانه و باغ باید آب و کود کافی در اختیار گیاه قرار گیرد.
نظری قارچ‌کش‌های بنزیمیدازولی را مؤثرترین نوع قارچ‌کش‌ها علیه این بیماری دانست و افزود: قارچ‌کش‌های آروماتیک نیتریل و دی تیوکاربامات نیز مؤثر هستند. همچنین قارچ‌کش‌های آلی با بنیان زینب یا ترکیبات آلی مسی نیز نتایج خوبی داشته‌اند.
انتهای پیام