بزرگنمايي:

ندای لرستان - باران صدای پای اجابت است پس چرا مردم می‎نالند؟! در یک آن، هست‎هایشان نیست شد و در دهن کجی نامرادی‎ها عجیب معلق‎ شدند و در خلا دنیای بی‎جاذبه می‎چرخند. بهاران آمده بود و همگان مهیای نوروزی که یک سال منتظرش بودند... باران بارید... همه شاد از اینکه می‎بارد اما این باران بارید و بارید و باز هم بارید... موج موج تا چشم کار می‎کرد دنیای‎شان را آب فرا گرفت و...
آری... سیل آموزگار بی‎رحمی بود که نتیجه فراموشی طبیعت را آموخت اما برای آموختنش نقره‎داغ کرد آنانی را که عمری است عادت کرده‎اند به بودن و بعدِ آن نبودن.
من خبرنگار ایسنا، در جریان بارش‎ها و بعد از دریا شدن استان برای لمس حس گرفتاران قهر طبیعت به مناطق غرقه در سیل رفتم و از نزدیک دیدم که چطور رود، خانه‎اش را باز ستانده بود و باز ...
آری... اینجا سردترین نقطه جهان است و تن‎ها پر است از رسیدن به انتها. در هر گوشه مردمانی بودند که از حرف پُرند و گوش برای شنیدن می‎خواهند. اگر دلت را روی شانه‎هایشان بگذاری خواهی یافت وه که چه تحملی دارند. از بلایا گذشته‎اند و پای زندگی‎شان در گچ است. دلتنگ و آرام می‎خزند و دلگیرند و زانوی در آغوش کشیده به فردایی که برایشان نمانده می‎اندیشند.
بغض‎ها را سکوت می‎کنند چراکه گاهی نه آشنا درد را می‎فهمد و نه صمیمی‎ترین دوست. همه می‌‎انگارند که فراموش کرده اما نمی‎دانند هرگز این زخم را از ذهن نخواهند برد. اینجا هر شب شام غریبان است و دیگر حالشان از تنهایی درد می‎کند. در دو راهی بین فراموش کردن و انتظار مانده‎اند و بال این جماعت شکسته است. تنها خدا می‎داند که چه بر سرشان گذشته و حال نیز می‎گذرد. در دل می‎گویند انتخاب ما این نبود و معادلاتمان به هم خورد، با چشمانشان از تو می‎خواهند که گذشته‎شان‎ را برگردانی.
در ادامه سفر به جوانانی برخورد کردم که از سن‎شان بیشترند. آنان دست یاری این فراموش شدگان شده بودند. ساعتی در کنارشان ماندم و از حرف‎هایشان یافتم که از کرمانشاه به این سو آمده‎اند و آنجا نیز مرهمی بر دلِ زخم زده زلزله‎زدگان بوده‎اند. دریای بیکران آغوش‎شان را مامنی برای خسته‎دلان کرده‎اند و بی‎محابا در این وانفسا هنوز به نیکی مومن‎اند. جمعیت امام علی(ع)... چون نام نهادشان عالمی معنا بودند. از نحوه امدارسانی‎شان پرسیدم و گفتند از همان روزهای اول در منطقه حضور داشته‎اند و سعید مرزبان سرپرست گروه اعزامی بیان کرد: در ابتدا که وارد این منطقه‎ها شدیم شروع به نیازسنجی و بعد ذخیره اقلام امدادی کردیم.
او می‎گوید: اسم سرپرست، تعداد خانوار، کودکان و سن هر کدام از اعضای خانواده را جمع‎آوری کردیم و مشخص شد به چه امکاناتی نیاز دارند.
مرزبان با تاکید بر این موضوع که حضور محلی در امر کمک‎رسانی تاثیر زیادی دارد، افزود: ابتدای حادثه فشار روانی بالا بود و باید با دیدی مددکاری برای کمک پیش می‎رفتیم.
عضو جمعیت امام علی(ع) ادامه داد: آرامش در هنگام توزیع اهمیت زیادی دارد و با تجربه‎ای که اعضا در طرح کوچه‎گردان عاشق دارند این کار به خوبی انجام شد.
وی به وضعیت منازل اشاره‌‎ای داشت و اضافه کرد: بعضی خانه‎ها تعمیرشان به صلاح نیست و باید انتقال داده شوند، خیلی‎ها هم تخریب کامل شده‎اند.
این گروه جوان با خود تیم پزشکی نیز آورده بودند و علی دکتر مامور بود که به گفته خودش قبل او چند اکیپ دیگر به این مناطق آمده بودند.
او نیز با یادآوری اینکه بیشترین مشکل مردم بهداشتی بوده و آب‎ها تمیز نیستند، می‎گوید: آلودگی آب‎ها باعث بیماری در افراد و به خصوص بانوان شده و 90 درصد امراض مربوط به آب است.
این عضو جمعیت امام علی(ع) با بیان اینکه مادران بیماری را به کودکان نیز منتقل می‎کنند، افزود: خانه‎های گل گرفته شده با آب تمیز نمی‎شوند و آموزش‎هایی نیاز است که به افراد داده شود تا این اماکن را میکروب‎زدایی کنند.
وی بیان کرد: اگر این کارها انجام نشود بیماری‎ها به صورت اپیدمی شیوع پیدا می‎کنند.
خاطره تفرشی هم دیگر عضو این گروه با بیان اینکه گل در همه جا تلنبار شده، ادامه داد: مردم دیگر کنار رودخانه نمی‎توانند خانه بسازند و محال است.
او با بیان اینکه زندگی در اینجا متوقف شده و باید به جریان بیفتد، افزود: تا زمانی که افراد نیاز داشته باشند امدادرسانی می‎کنیم و تمام توان خود را برای حفظ کرامت افراد به کار خواهیم بست.
در ادامه لیلا نیز با تاکید بر اینکه مردم سرپناه و خانه امن می‎خواهند، اضافه کرد: با گذشت روزها اقلام مورد نیاز مردم فرق می‎کند و دائم نیاز به بررسی است.
او هم گفت: این افراد به مشاوره نیاز دارند و باید به لحاظ روحی نیز مورد درمان قرار بگیرند چراکه دچار حادثه و فاجعه بزرگی شده‎اند.
واژه‎ها را کنار می‌زنم و می‎ببینم در عمق حرف تمامشان این معنی وجود دارد که این بلادیده‎ها به آغوش گرمی برای فراموش کردن سرمای زندگی نیازمندند...
باید به آنان ثابت کرد که زندگی، زیستن در یک نقطه نیست و سختی‎ها هم می‎گذرد. برای همین نیاز به یاری دارند و طولانی‎ترین سفرها نیز با یک گام شروع می‎شود. پس تو ای مهربان هر لحظه زندگیت را صرف عشق کن و عاشق باش چراکه خداوند در عشق جاری و بی منتهاست و به قدرت رسیدن، رشد یافتن در عشق است.
گزارش از سمیرا عزیزی خبرنگار ایسنا منطقه لرستان
انتهای پیام