بزرگنمايي:
ندای لرستان- رضا میر دریکوندی با بیان
اینکه طرح ارتقا سلامت از سوی وزارت بهداشت برای هشت محصول عمده که مصرف آنها زیاد
است لحاظ کرده است، اظهار کرد: این هشت محصول شامل برنج، خیار، سیبزمینی، سیب
درختی، گوجه و... بوده که کیفیت آنان بالاست که یکی از راههای افزایش کیفیت این
است که باقیمانده سموم و فلزات سنگین کم باشد و برای این مهم هزینههایی باید
لحاظ شود که تاکنون اعتبار آن لحاظ نشده است.
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد خرمآباد بیان کرد: برای تولید این
محصولات فعلاً طرح اجرا نشده است.
میردریکوندی اضافه کرد: البته تاکنون از سوی وزارت بهداشت غنیسازی
آرد انجام شده است.
این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه هرچه دولت در این راستا
سرمایهگذاری کند هیچ آسیبی نمیبیند چون چند برابر سود آن به جامعه برمیگردد،
اظهار کرد: امنیت غذایی با سلامت جامعه سروکار دارد و در این راستا هر چه سرمایهگذاری
صورت گیرد بهتر است.
وی خاطرنشان کرد: یک سری کمبودهای ویتامین و اسیدهای آمینه در مواد
غذایی داریم و چنانچه این محصولات غنیسازی شوند مشکلات کمبود آن در مصرفکنندگان
کمتر خواهد شد و علاوه بر این چنانچه باقیمانده سموم کم شود خیلی از
تبعاتی که محصولات در جامعه دارند کمتر خواهد شد.
میردریکوندی با بیان اینکه اجرای این طرح اهمیت بسیار زیادی در
سلامت جامعه دارد اما تاکنون این طرح طور عملیاتی ا نشده است،
افزود: آسیب سمومی نظیر (آفتکشها، حشرهکشها، قارچکشها و علفکشها) مشخص شده
است و با توجه به اینکه در کشورمان در سال 1346، قانونی تصویب شده که محصولاتی که
از مزرعه به دست مصرفکننده میرسد باید تست و باقیمانده سموم آنها استاندارد
باشد و متأسفانه این قانون در کشور بهخوبی اجرا نشده است.
این دکتری ژنتیک و اصلاح بهنژادی، نبود امکانات، نبود اعتبار لازم
برای انجام کار، عدم همت لازم برای انجام کار و... از دلایل اجرایی نشدن قانون
مذکور عنوان کرد و با بیان اینکه احساس میشود تصمیمگیران یا به اهمیت موضوع واقف
نیستند یا اینکه سلامت جامعه برای آنان اهمیت ندارد، افزود: یکی از
عوامل بیماریهای ناشناخته و سرطانها استفاده از مواد شیمیایی و بهویژه موادی که
در تولید مواد غذایی استفاده میشود هستند که در مواردی دیده شده از یک
مواد شیمیایی چندین بار برای یک محصول استفاده میشود.
وی گفت: هنگامیکه کشاورز میخواهد حداکثر سود را از تولید محصولات
خود داشته باشد و با یک آفت و بیماری مبارزه کند قطعاً سمپاشی انجام می
دهد
که البته این 100 درصد نیست ولی اکثر کشاورزان به آن مبادرت دارند.
میردریکوندی تأکید کرد: هر سمی دوره معینی دارد که این مهم در تولید
محصولات اصلاً رعایت نمیشود و در اکثر کشورهای دنیا هر محصولی که بالا میآید
باید تست سموم را روی آن انجام داد و در کشوری که اینها رعایت نمیشود و شیوع
سرطانها زیاد شده این مهم به استفاده از سموم در محصولات برمیگردد.
وی با بیان اینکه سموم بیکیفیت در حال زیادشدن هستند و سموم بیکیفیت
بخشی از سمومی است که در کشور ما استفاده میشود، تصریح کرد: برای تست میزان سموم
باقیمانده در محصولات کشاورزی دسترسی به آزمایشگاه وجود دارد و این مکانها
را حداقل در مراکز استانها آزمایشگاهها داریم.
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه بخشی از کار اداره استاندارد
باید روی همین میزان استاندارد سموم در محصولات غذایی باشد، آنها هم بودجه کامل
برای این تست ندارند، گفت: امکانات است اما هنوز اندازهگیری باقیمانده سموم در
محصولات مورد توجه نیست، محصولی که باقیمانده سموم و کود و فلزات سنگین آن بیشازحد
مجاز باشد نمیگذارند وارد یک کشور شود و آن را عودت میدهند اما در کشور ما بهراحتی
استفاده میشود.
وی تصریح کرد: چندین مورد پیاز و سیبزمینی را تست کنید خواهید دید
که بیش از چند برابر مجاز نیترات و عناصر فلزی سنگین دارند و اما ما بهعنوان مصرفکننده
همه آنها را استفاده میکنیم.
میردریکوندی با اشاره به اینکه هم متولیان و هم مسئولین باید به این مسئله
توجه کنند و این برنامه جامعی است که اعتبار، آموزش و تأمین تجهیزات لازم
نیاز دارد، تصریح کرد: سازمانهایی همچون وزارتخانههای جهاد کشاورزی،
بهداشت، محیطزیست و استاندارد روی این مسئله توجه ویژه داشته باشند و بخشی از کار
را بر اساس وظیفه سازمانی خود انجام دهند؛ هرچه دیرتر وارد این مقوله شویم بیشتر
آسیب میبینیم و تبعات مصرف آن گریبانگیر همه ما خواهد بود.