بزرگنمايي:

لر آنلاین - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی خرم‌آباد گفت: پاسداشت نعمت‌های دنیوی و بهره‌گیری مطلوب از آنها از دغدغه‌های مهم و چشمگیر در فرهنگ علوی است.
به گزارش ایسنا منطقه لرستان، علی فتح الهی در همایش سیره علوی با بیان این مطلب اظهار کرد: در فرهنگ قرآن و در نگرش نبوی و سیرۀ علوی، دنیا و دستاوردهای آن از جمله آیات و نِعَم الهی است که خداوند آن را بر انسان ارزانی داشته و هیچ انسانی را از دنیا گریز نیست.
وی خاطرنشان کرد: از سویی فهم ناصواب از این مفهوم، موجب بروز چالشی به نام «رهبانیت» یا تارک دنیا شدن و گرایش به زهد خشک و رونق صوفی‌گری در جامعۀ اسلامی خواهد شد. 
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی خرم‌آباد تصریح کرد: از دیگر سو پاسداشت نعمت‌های دنیوی و بهره‌گیری مطلوب از آنها، منافع انسانی و اجتماعی فراوان به بار آورده و از دغدغه‌های مهم و چشمگیر در فرهنگ علوی است.
فتح‌الهی اضافه کرد: بدون شک، دین مبین اسلام هدف خاص و غرضی غایی را در آفرینش انسان تعبیه کرده است. برخی از مکتب‌های شرقی و غربی با توصیۀ به انزوا و گوشه‌گزینی انسان او را از عرصۀ اجتماع دور ساخته و رابطۀ او را با دنیا و نعم الهی آن منقطع ساخته و به تبلیغ رهبانیت و ترک مظاهر دنیا می‌پردازند. 
وی بیان کرد: از آنجا که در تعالیم اسلامی، کمال مطلوب انسانی در همین دنیا اتفاق خواهد افتاد، ضرورت تبیین نگاه قرآن کریم و نهج‌البلاغه و ائمۀ دین(ع) که ارتباط تنگاتنگی با بهرۀ‌مندی انسان از نعمت‌های خداداد در همین دنیا دارد، بیش از پیش آشکار می‌شود.
دانشیار الهیات و معارف اسلامی اظهار کرد: امروزه می‌توان با نگاه دقیق و نافذ امیر المؤمنین(ع) به واقعیت‌هاى جهان و جامعه، بسیارى از حقایق را دید و شناخت و علاج دردها را پیدا كرد.
فتح‌الهی تصریح کرد: به همین سبب در دنیای امروز ما بیش از هر زمان دیگری به شناخت مشی امامان معصوم (ع) و عمل کردن به سیرۀ آنان محتاج‎‏تریم.
وی ادامه داد: از منظر امام علی(ع) اصیل پنداشتن این دنیای گذرای مادی، که جنبۀ فریبنده و خیال‌انگیز دارد و دلبستگی و تعلق خاطر به این امور گذرا و ناپایدار مذموم و ناپسند است، اما توجه به مؤلفه‌های مثبت آن مانند محل هبوط وحی، مکان تجارت، سرای صدق و محل فرار و معبر پنداشتن آن نه تنها با اهداف معنوی در تضاد نیست، چه بسا باعث فلاح و موجب نجات انسان از دامگه ابتلاء خواهد شد. چنین نگاهی بینابین بر دنیا در شرع مقدس اسلام همواره نیکو و پسندیده می‌باشد.
وی افزود: بدون تردید نهی دنیا و یادکرد تحقیرآمیز آن درکلام بزرگان دین برای هشدار به انسان متوقف شدۀ در مسیر کمال است که به دنیا بیش از حد معمول اصالت می‌دهند.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی خرم‌آباد اضافه کرد: امام با ذکر مواردی از مذمت دنیا ما را از هدف اصلی و غایت القصوا پنداشتن دنیا و دلبستگی بدان تحذیر می‌دهد، نه بهره‌گیری از دستاوردهای سودبخش آن. 
فتح‌الهی بیان کرد: با این حال، انسان هرگز نباید دنیا را هدف غایی و كمال مطلوب خویش از آفرینش هستی تلقی كند. در فرهنگ اسلامی به طور عام و در سیرۀ علوی به صورت خاص، اگر آدمی دنیا را فراتر از ابزار و وسیله‌ای برای رسیدن به مقصود و كمال بشری تلقی كند، همواره شاهد تعارض و تقابلی میان منافع آخروی و دنیایش خواهد بود. 
وی خاطرنشان کرد: برعکس اگر انسان، همین دنیا را در حکم پل، معبری و متجری برای کسب زاد برای سیر به سوی کمال و محل توشه‌اندوزی تلقی کند، همین دنیا، سرای صادقانه‌ای خواهد شد كه ضامن دین و تأمین کنندۀ آخرت انسان هم خواهد بود.
دانشیار الهیات و معارف اسلامی بیان کرد: با توجه به هشدارهای فراوان و مکرر امام علی(ع) در نهج البلاغه درخصوص تحقیر و مذمت دنیا به عنوان مانعی بر سر راه خود سازی آدمی، تبیین نگرش‌های قرآنی و علوی مثبت انگاری دنیای برای استفادۀ عموم جامعۀ اسلامی و بهره‌گیری مباح از دستاوردهای آن از ضرورت‌های انکار ناپذیر جامعۀ علوی خواهد بود. آلودگی به مطامع دنیوی، پرتگاه سقوط معنوی برای نفس زیاده خواه آدمی است که تنها با شناخت حقیقت آن و تهذیب نفس و تعدیل تمایل به آن، مقابلۀ جدی با آن میسر می‌شود. 
فتح‌الهی گفت: امیرمؤمنان تمایل و بهره‌گرفتن از دستاوردهای دنیوی را یکسر نفی نمی‌کنند، بلکه گرایش و دلبستگی را آفت اجتماعی و اخلاقی تلقی می‌کنند.
وی اظهار کرد: در این راستای اصلاح ترجیح بعد مادی دنیا، شناخت مدیران از مؤلفه‌های مثبت دنیا و تصحیح نگرش ناصواب کارگزاران حکومت و مسؤلان سیاسی جامعه می‌تواند در جهت فرهنگ سازی و توسعۀ روحیۀ دینی و علوی مؤثرتر واقع شود.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی خرم‌آباد تصریح کرد: تعالیم امام(ع) پیروان و ولایتمداران را از افراط در نکوهش دنیا بازداشته و سودمندی دستاوردهای آن یادآوری می‌کند. 
فتح‌الهی اضافه کرد: ایجاد تعادل بین دنیا و عقبی به عنوان یک راهکار عام اجتماعی در راستای تحقق عدالت اجتماعی است.
انتهای پیام